Ένας από τους Πρωτοπόρους επί του θέματος ήταν ο μέγιστος Πυθαγόρας.
Οι αριθμοί, τα σχήματα, η αρμονία και τα άστρα έχουν κάτι κοινό, έτσι αντίστοιχα τα μαθηματικά (αριθμοί) η γεωμετρία (σχήματα) η αρμονία(μουσική) και η αστρο-νομία (αστήρ=α-χωρίς- στήριγμα + φυσικοί νόμοι που τα διέπουν) ήταν αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα, που με την συγκεκριμένη σειρά που αναφέραμε ήταν η σκάλα για την εξέλιξη (=εκ -του- έλικος, DNA) του νου-ψυχής προς τον Δημιουργό. Έναν Δημιουργό που δημιούργησε βάσει αυτών των τεσσάρων επιστημών. 27 σύμβολα-αριθμοί με αριθμητική αξία συνθέτουν το Ελληνικό Αλφάβητο,
3 ομάδες από 9 σύμβολα-αριθμούς η κάθε ομάδα, με άθροισμα κάθε ομάδας 45, 450, 4.500.
3 ομάδες από 9 σύμβολα-αριθμούς η κάθε ομάδα, με άθροισμα κάθε ομάδας 45, 450, 4.500.
Για να δούμε μερικά παραδείγματα:
ΑΛΦΑ = 1+30+500+1= 532 =>5+3+2= 10 => 1+0= 1
ΕΝ = 5+50 = 55 => 5+5 = 10 => 1+0= 1
ΟΜΙΚΡΟΝ = 70+40+10+20+100+70+50= 360, όσες και οι μοίρες του κύκλου
Η….ΛΕΞΙΣ/ΕΛΞΙΣ/ΕΛΙΞς à ΓΑ…σημαίνει Γη και είναι η μικροτέρα λέξις εις το αλφαριθμητικόν αλφάβητον ΓΑ=3+1=4, …..όπου 4 είναι και τα στοιχεία της Γαίας: (ΓΗ+ΥΔΩΡ+ΑΗΡ+ΠΥΡ). Αναλυτικά :
1) Η ΓΗ στο (υλικό στάδιο) είναι στερεό. Η ΑΙΣΘΗΣΗ (σχέση της ψυχής με τον υλικό κόσμο), είναι η Ψυχολογική Λειτουργία.
2) Το ΥΔΩΡ στο (υλικό στάδιο) είναι υγρό. Το ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ (σχέση της ψυχής με το συναισθηματικό κόσμο), είναι η Ψυχολογική Λειτουργία.
3) Ο ΑΗΡ στο (υλικό στάδιο) είναι αέρας. Η ΣΚΕΨΗ (σχέση της ψυχής με το διανοητικό κόσμο), είναι η Ψυχολογική Λειτουργία.
4) Το ΠΥΡ στο (υλικό στάδιο) είναι πλάσμα. Η ΔΙΑΙΣΘΗΣΗ (σχέση της ψυχής με τον Κόσμο των Θείων Ιδεών).
Το πέμπτον (5ον) στοιχείο που χρειάζεται ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ είναι ο….ΑΙΘΗΡ.
Για να είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε τα νοήματα των εννοιών των λέξεων της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης πρέπει πρωτίστως να γνωρίζουμε κάποια πράγματα για την ίδια την Ελληνική γλώσσα.
Η αρχαία ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική η οποία δεν είναι βασισμένη στο ότι κάποιοι απλά καθίσαν και συμφώνησαν να ονομάζουν ένα αντικείμενο “χ” ή “ψ” όπως όλες οι υπόλοιπες στείρες γλώσσες του κόσμου. Η Ελληνική γλώσσα είναι ένα μαθηματικό αριστούργημα το οποίο θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε.
Η αρχή των πάντων είναι το ίδιο το Ελληνικό Αλφάβητο (το οποίο φυσικά δεν το πήραμε από κάποιον άλλον όπως θα δούμε παρακάτω διότι εκ των πραγμάτων δεν γίνεται). Τα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου στο σύνολό τους ήταν 33 όσοι και οι σπόνδυλοι, οι 5 τελευταίοι σπόνδυλοι (που παίζουν τον ρόλο της κεραίας) έχουν άμεση σχέση με τον εγκέφαλο και αντιστοιχούν στα 5 τελευταία άρρητα γράμματα τα οποία γνώριζαν μόνο οι ιερείς* ένα από αυτά ήταν η Σώστικα (ή Γαμμάδιον) η οποία στα λατινικά έγινε swstika και οι Ναζί το έκλεψαν και την ονομάσανε Σβάστικα. Το σύμβολο αυτό είναι του ζωογόνου Ηλίου (Απόλλωνα), οι Ναζί το αντέστρεψαν για να συμβολίσουν το αντίθετο του ζωογόνου Ήλιου, δηλαδή του σκοτεινού θανάτου.
Υπήρχαν ακόμα κάποια γράμματα τα οποία στην πάροδο του χρόνου καταργήθηκαν όπως το Δίγαμμα (F), Κόππα (Q), Στίγμα (S’), Σαμπί (ϡ)
Ο Πυθαγόρας μας ενημερώνει για τα 3 επίπεδα της Ελληνικής γλώσσας τα οποία είναι τα εξής:
1. ομιλόν
2. Σημαίνον (α. σήμα, β. σημαινόμενο)
3. Κρύπτον (α. διαστήματα β. κραδασμός γ. λεξάριθμος δ. τονάριθμος)
-Το πρώτο είναι η ομιλία
-Το δεύτερο είναι η σχέση του σήματος με το σημαινόμενο που θα αναλύσουμε παρακάτω
-Το τρίτο είναι το διάστημα (απόσταση & χρόνος), ο κραδασμός (που αφυπνίζει τον εγκέφαλο μέσω ιδιοσυχνοτήτων από τους δημιουργηθέντες παλμούς – Παλλάδα Αθηνά) ο λεξάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με αριθμούς) και ο τονάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με μουσικούς τόνους)
Το κάθε γράμμα αντιστοιχούσε σε έναν αριθμό, αλλά και σε έναν μουσικό τόνο άρα γράμμα=αριθμός=τόνος (μουσικός), πράγμα που φανερώνει ότι στη γλώσσα μας πίσω από τα γράμματα-λέξεις υπάρχουν αριθμοί (λεξάριθμοι) και μουσικοί φθόγγοι (τονάριθμοι).
Οι 4 αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα ήταν:
1. Αριθμοί (μαθηματικά)
2. Σχήματα (Γεωμετρία)
3. Μουσική (Αρμονία)
4. Αστρονομία
Οι επιστήμες αυτές είναι αλληλένδετες και βρίσκονται η μια μέσα στην άλλην όπως οι Ρωσικές μπαμπούσκες. Συνδυάστε τώρα το αλφάβητο που εσωκλείει αριθμούς και μουσικούς τόνους με τις 4 αυτές επιστήμες.
Αστρονομία= αστηρ + νόμος, α-στηρ = αυτό που δεν στηρίζεται, άρα αστρονομία= οι συμπαντικοί νόμοι που διέπουν αυτό που δεν στηρίζεται κάπου, οι οποίοι έχουν να κάνουν με την μουσική (αρμονία), σχήματα (γεωμετρία) αριθμούς (μαθηματικά) και όλα αυτά με τον Αιθέρα ο οποίος περιβάλει τις ουράνιες σφαίρες.
Ο Πυθαγόρας άκουγε την αρμονία (μουσική) των ουρανίων Σφαιρών
Άρα μιλάμε μια γλώσσα η οποία έχει να κάνει με την ροή του σύμπαντος.
Το ότι δεν γίνεται το Αλφάβητο να είναι αντιγραμμένο από κάπου αλλού φαίνεται από το ότι εν έτη 2300 π.Χ. (με μελέτες της Τζιροπούλου και άλλων και όχι το 800 π.Χ.) ο Όμηρος ήδη έχει στην διάθεσή του 6.500.000 πρωτογενείς λέξεις (πρώτο πρόσωπο ενεστώτα & ενικού αριθμού) τις οποίες αν τις πολλαπλασιάσουμε Χ72 που είναι οι κλήσεις, θα βγάλουμε ένα τεράστιο αριθμό ο οποίος δεν είναι ο τελικός, διότι μην ξεχνάμε ότι η Ελληνική γλώσσα δεν είναι στείρα, ΓΕΝΝΑ.
Αν συγκρίνουμε τώρα π.χ. την Αγγλική γλώσσα που έχει 80.000 λέξεις εκ των οποίων το 80% είναι Ελληνικές όπως μας ενημερώνει το Πανεπιστήμιο της Ουαλίας, και μετρήσουμε ότι αυτή η στείρα γλώσσα εξελίσσεται 1000 χρόνια, μπορούμε αβίαστα να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι ο Όμηρος παραλαμβάνει μια γλώσσα η οποία έχει βάθος στον χρόνο 100.000 π.Χ? 500.000 π.Χ.? ποιος ξέρει…
ΌΜΩΣ η απόλυτη απόδειξη είναι η ίδια η μαθηματικότητά της, η οποία δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα του πλανήτη. Μην ξεχνάμε ακόμα το ότι ο Δημιουργός χρησιμοποιεί μαθηματικά για την δημιουργία, άρα η γλώσσα μας έχει αναγκαστικά σχέση με την πηγή (root-0/1). Επίσης και τα ίδια τα μαθηματικά δεν έχουν υπάρξει πουθενά αλλού .
ΑΡΙΘΜΟΣΟΦΙΑ – μυστικοί κώδικες του Ελληνικού αλφαβήτου
Η γλώσσα μας, ένας πολύτιμος και μοναδικός θησαυρός που έχουμε κληρονομήσει από τους προγόνους μας, έχει κάνει την εμφάνιση της χιλιάδες χρόνια πριν και είναι γνωστή σαν την μητέρα όλων των γλωσσών. Είναι γνωστό ότι η Ελληνική γλώσσα έχει τα περισσότερα λήμματα και ότι όλες οι άλλες γλώσσες στηρίζονται πάνω σε αυτήν και όχι μόνο. Το Ελληνικό αλφάβητο έχει και μια άλλη «ιδιαιτερότητα», είναι βασισμένο πάνω στους αριθμούς, δηλαδή η αντιστοιχία αριθμών και γραμμάτων είναι μονοσήμαντη που σημαίνει κάθε γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου αντιστοιχεί σε έναν και μοναδικό φυσικό αριθμό (Πυθαγόρειος Αριθμοσοφία). «Η ονοματοδοσία των όντων ουκ εστί τυχαία» όπως λέει και ο Πλάτων και έχει απόλυτο δίκιο αν δούμε πως πολλές λέξεις σχετικές μεταξύ τους έχουν το ίδιο άθροισμα.
ΑΛΦΑ = 1+30+500+1= 532 =>5+3+2= 10 => 1+0= 1
ΕΝ = 5+50 = 55 => 5+5 = 10 => 1+0= 1
ΟΜΙΚΡΟΝ = 70+40+10+20+100+70+50= 360, όσες και οι μοίρες του κύκλου
Η….ΛΕΞΙΣ/ΕΛΞΙΣ/ΕΛΙΞς à ΓΑ…σημαίνει Γη και είναι η μικροτέρα λέξις εις το αλφαριθμητικόν αλφάβητον ΓΑ=3+1=4, …..όπου 4 είναι και τα στοιχεία της Γαίας: (ΓΗ+ΥΔΩΡ+ΑΗΡ+ΠΥΡ). Αναλυτικά :
1) Η ΓΗ στο (υλικό στάδιο) είναι στερεό. Η ΑΙΣΘΗΣΗ (σχέση της ψυχής με τον υλικό κόσμο), είναι η Ψυχολογική Λειτουργία.
2) Το ΥΔΩΡ στο (υλικό στάδιο) είναι υγρό. Το ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ (σχέση της ψυχής με το συναισθηματικό κόσμο), είναι η Ψυχολογική Λειτουργία.
3) Ο ΑΗΡ στο (υλικό στάδιο) είναι αέρας. Η ΣΚΕΨΗ (σχέση της ψυχής με το διανοητικό κόσμο), είναι η Ψυχολογική Λειτουργία.
4) Το ΠΥΡ στο (υλικό στάδιο) είναι πλάσμα. Η ΔΙΑΙΣΘΗΣΗ (σχέση της ψυχής με τον Κόσμο των Θείων Ιδεών).
Το πέμπτον (5ον) στοιχείο που χρειάζεται ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ είναι ο….ΑΙΘΗΡ.
Για να είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε τα νοήματα των εννοιών των λέξεων της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης πρέπει πρωτίστως να γνωρίζουμε κάποια πράγματα για την ίδια την Ελληνική γλώσσα.
Η αρχαία ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική η οποία δεν είναι βασισμένη στο ότι κάποιοι απλά καθίσαν και συμφώνησαν να ονομάζουν ένα αντικείμενο “χ” ή “ψ” όπως όλες οι υπόλοιπες στείρες γλώσσες του κόσμου. Η Ελληνική γλώσσα είναι ένα μαθηματικό αριστούργημα το οποίο θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε.
Η αρχή των πάντων είναι το ίδιο το Ελληνικό Αλφάβητο (το οποίο φυσικά δεν το πήραμε από κάποιον άλλον όπως θα δούμε παρακάτω διότι εκ των πραγμάτων δεν γίνεται). Τα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου στο σύνολό τους ήταν 33 όσοι και οι σπόνδυλοι, οι 5 τελευταίοι σπόνδυλοι (που παίζουν τον ρόλο της κεραίας) έχουν άμεση σχέση με τον εγκέφαλο και αντιστοιχούν στα 5 τελευταία άρρητα γράμματα τα οποία γνώριζαν μόνο οι ιερείς* ένα από αυτά ήταν η Σώστικα (ή Γαμμάδιον) η οποία στα λατινικά έγινε swstika και οι Ναζί το έκλεψαν και την ονομάσανε Σβάστικα. Το σύμβολο αυτό είναι του ζωογόνου Ηλίου (Απόλλωνα), οι Ναζί το αντέστρεψαν για να συμβολίσουν το αντίθετο του ζωογόνου Ήλιου, δηλαδή του σκοτεινού θανάτου.
Υπήρχαν ακόμα κάποια γράμματα τα οποία στην πάροδο του χρόνου καταργήθηκαν όπως το Δίγαμμα (F), Κόππα (Q), Στίγμα (S’), Σαμπί (ϡ)
Ο Πυθαγόρας μας ενημερώνει για τα 3 επίπεδα της Ελληνικής γλώσσας τα οποία είναι τα εξής:
1. ομιλόν
2. Σημαίνον (α. σήμα, β. σημαινόμενο)
3. Κρύπτον (α. διαστήματα β. κραδασμός γ. λεξάριθμος δ. τονάριθμος)
-Το πρώτο είναι η ομιλία
-Το δεύτερο είναι η σχέση του σήματος με το σημαινόμενο που θα αναλύσουμε παρακάτω
-Το τρίτο είναι το διάστημα (απόσταση & χρόνος), ο κραδασμός (που αφυπνίζει τον εγκέφαλο μέσω ιδιοσυχνοτήτων από τους δημιουργηθέντες παλμούς – Παλλάδα Αθηνά) ο λεξάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με αριθμούς) και ο τονάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με μουσικούς τόνους)
Το κάθε γράμμα αντιστοιχούσε σε έναν αριθμό, αλλά και σε έναν μουσικό τόνο άρα γράμμα=αριθμός=τόνος (μουσικός), πράγμα που φανερώνει ότι στη γλώσσα μας πίσω από τα γράμματα-λέξεις υπάρχουν αριθμοί (λεξάριθμοι) και μουσικοί φθόγγοι (τονάριθμοι).
Οι 4 αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα ήταν:
1. Αριθμοί (μαθηματικά)
2. Σχήματα (Γεωμετρία)
3. Μουσική (Αρμονία)
4. Αστρονομία
Οι επιστήμες αυτές είναι αλληλένδετες και βρίσκονται η μια μέσα στην άλλην όπως οι Ρωσικές μπαμπούσκες. Συνδυάστε τώρα το αλφάβητο που εσωκλείει αριθμούς και μουσικούς τόνους με τις 4 αυτές επιστήμες.
Αστρονομία= αστηρ + νόμος, α-στηρ = αυτό που δεν στηρίζεται, άρα αστρονομία= οι συμπαντικοί νόμοι που διέπουν αυτό που δεν στηρίζεται κάπου, οι οποίοι έχουν να κάνουν με την μουσική (αρμονία), σχήματα (γεωμετρία) αριθμούς (μαθηματικά) και όλα αυτά με τον Αιθέρα ο οποίος περιβάλει τις ουράνιες σφαίρες.
Ο Πυθαγόρας άκουγε την αρμονία (μουσική) των ουρανίων Σφαιρών
Άρα μιλάμε μια γλώσσα η οποία έχει να κάνει με την ροή του σύμπαντος.
Το ότι δεν γίνεται το Αλφάβητο να είναι αντιγραμμένο από κάπου αλλού φαίνεται από το ότι εν έτη 2300 π.Χ. (με μελέτες της Τζιροπούλου και άλλων και όχι το 800 π.Χ.) ο Όμηρος ήδη έχει στην διάθεσή του 6.500.000 πρωτογενείς λέξεις (πρώτο πρόσωπο ενεστώτα & ενικού αριθμού) τις οποίες αν τις πολλαπλασιάσουμε Χ72 που είναι οι κλήσεις, θα βγάλουμε ένα τεράστιο αριθμό ο οποίος δεν είναι ο τελικός, διότι μην ξεχνάμε ότι η Ελληνική γλώσσα δεν είναι στείρα, ΓΕΝΝΑ.
Αν συγκρίνουμε τώρα π.χ. την Αγγλική γλώσσα που έχει 80.000 λέξεις εκ των οποίων το 80% είναι Ελληνικές όπως μας ενημερώνει το Πανεπιστήμιο της Ουαλίας, και μετρήσουμε ότι αυτή η στείρα γλώσσα εξελίσσεται 1000 χρόνια, μπορούμε αβίαστα να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι ο Όμηρος παραλαμβάνει μια γλώσσα η οποία έχει βάθος στον χρόνο 100.000 π.Χ? 500.000 π.Χ.? ποιος ξέρει…
ΌΜΩΣ η απόλυτη απόδειξη είναι η ίδια η μαθηματικότητά της, η οποία δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα του πλανήτη. Μην ξεχνάμε ακόμα το ότι ο Δημιουργός χρησιμοποιεί μαθηματικά για την δημιουργία, άρα η γλώσσα μας έχει αναγκαστικά σχέση με την πηγή (root-0/1). Επίσης και τα ίδια τα μαθηματικά δεν έχουν υπάρξει πουθενά αλλού .
ΑΡΙΘΜΟΣΟΦΙΑ – μυστικοί κώδικες του Ελληνικού αλφαβήτου
Η γλώσσα μας, ένας πολύτιμος και μοναδικός θησαυρός που έχουμε κληρονομήσει από τους προγόνους μας, έχει κάνει την εμφάνιση της χιλιάδες χρόνια πριν και είναι γνωστή σαν την μητέρα όλων των γλωσσών. Είναι γνωστό ότι η Ελληνική γλώσσα έχει τα περισσότερα λήμματα και ότι όλες οι άλλες γλώσσες στηρίζονται πάνω σε αυτήν και όχι μόνο. Το Ελληνικό αλφάβητο έχει και μια άλλη «ιδιαιτερότητα», είναι βασισμένο πάνω στους αριθμούς, δηλαδή η αντιστοιχία αριθμών και γραμμάτων είναι μονοσήμαντη που σημαίνει κάθε γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου αντιστοιχεί σε έναν και μοναδικό φυσικό αριθμό (Πυθαγόρειος Αριθμοσοφία). «Η ονοματοδοσία των όντων ουκ εστί τυχαία» όπως λέει και ο Πλάτων και έχει απόλυτο δίκιο αν δούμε πως πολλές λέξεις σχετικές μεταξύ τους έχουν το ίδιο άθροισμα.
Ο Πυθαγόρας ο Σάμιος, ένας από τους μέγιστους των Ελλήνων μέγας φιλόσοφος, φυσικός ερευνητής και μέγας εφευρέτης, απέδιδε στους αριθμούς μεταφυσικές ιδιότητες, λέγοντας ότι αυτοί, οι αριθμοί, διέπουν τις κινήσεις των αστέρων και ότι κατέχουν ορισμένη θέση στο Διάστημα. Ο Πυθαγόρας καθορίζει ότι οι βάσεις της σοφίας είναι τέσσερις: η αριθμητική, η μουσική, η γεωμετρία, η αστρονομία και τονίζει ότι ο 4 είναι ιερός αριθμός. Η Τετρακτύς, δηλαδή η τετράδα των αριθμών 1,2,3,4, περιέχονταν στον όρκο των Πυθαγορείων, σύμφωνα με τον οποίο: “ού μα τον αμετέραι γενεαί παραδόντα τετρακτύν, παγάν αέναου φύσεως ρίζωμα τ’ έχουσαν” (όχι δεν θα μαρτυρήσω τα μυστικά της σχολής μας, μα τον παραδώσαντα στη ψυχή μας την τετρακτύν, πηγήν αενάου φύσεως έχουσαν βαθειές ρίζες, εδώ εννοεί τον Πυθαγόρα). Αυτή η μεγάλη προσωπικότητα που διέπρεψε κυρίως στην γεωμετρία και την αστρονομία (συμπαντικοί νόμοι) αν και στις μέρες μας είναι ευρέως γνωστός για το περίφημο θεώρημα του (Πυθαγόρειο θεώρημα), αναφέρθηκε και στην Ελληνική γλώσσα αποδίδοντας της την ιδιαιτερότητα ότι είναι συμπαντική γλώσσα και βασισμένη στους αριθμούς. Η πυθαγόρειος σκέψη καταλήγει στην αντιστοιχία κάθε γράμματος της ελληνικής αλφαβήτου με έναν αριθμό. Οι Πυθαγόρειοι απάντησαν στο ερώτημα “τί το σοφόν?” . Μοναδική απάντηση “ο αριθμός” ενώ στο δεύτερο σκέλος “τι δεύτερον εις σοφίαν” (δηλαδή τι έρχεται δεύτερο μετά τον αριθμό σε σοφία) απάντησαν :”o τοις πράγμασιν τα ονόματα θέμενος” (δηλαδή εκείνος που έδωσε τις ονομασίες σε κάθε πράγμα).
«Πάντα κατ αριθμόν γίγνονται» υποστήριζε ο Πυθαγόρας ο Σάμιος και δεν ήταν ο μόνος, καθώς πολλοί αρχαίοι Έλληνες υποστήριξαν ότι οι αριθμοί είναι η αρχή των πάντων. Σύμφωνα με τον Φιλόλαο (Στοβαίου) η φύση των αριθμών είναι γνωμική, ηγεμονικά και διδασκαλική, δηλαδή διαλογιζόμενοι και μεταχειριζόμενοι τους αριθμούς ως σύμβολα δυνάμεθα να αποκτήσουμε συνείδηση εννοιών εκτός των ορίων του ανθρωπίνου επιστητού. Ο Πλωτίνος (Εννεάδες) θεωρεί, ότι εκ του πλήθους των αντικειμένων ο νους αντιλαμβάνεται την ποσότητα, την ποιότητα και την κατηγορία των αριθμών που παράγουν τις έννοιες και τις ιδέες. Ο Αριστοτέλης (Μετά τα Φυσικά) προβαίνει στην απόδειξη ότι οι ιδέες είναι αριθμοί : «οι δε μη εισίν αριθμοί αι ιδέαι ουδ’ όλως οιόν τε αυτάς είναι, εκ τίνων γαρ έσονται αρχών αι ιδέαι». Ο Πλάτων (Τίμαιος) αναφέρει, ότι ο αριθμός είναι το αίτιο της παγκόσμιας αρμονίας και της παραγωγής των πάντων. Ο Πλούταρχος μας πληροφορεί (Στοβαίος) ότι ο Πυθαγόρας ανέπτυξε μεγάλη σπουδή προς τους αριθμούς. Τις γεννήσεις των ζώων, τις περιόδους κινήσεως των αστέρων, επιπλέον και τους θεούς ανήγε σε αριθμούς. Ο Συριανός, διδάσκαλος του Πρόκλου και διάδοχος της Πλατωνικής Ακαδημίας (Αριστοτέλης, Μετά τα Φυσικά), σχολιάζει ότι οι Πυθαγόρειοι ονόμαζαν τους αριθμούς ειδητικούς, ότι δηλαδή οι αριθμοί έχουν σημασία ενδεικτική του είδους, της ποιότητας και όχι μόνον της ποσότητας των όντων.
Πηγή: http://elxefsis.com/index.php/el/
Welcome.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου