Το Κακό

Δεν ξέρουμε πια να λέμε το Κακό.

Μιλάμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα , αξία ευσεβής, αδύναμη, ανώφελη, υποκριτική, που στηρίζεται σε μια πεφωτισμένη πίστη στη φυσική έλξη του Καλού, μέσα σε ένα ιδανικό πλαίσιο ανθρώπινων σχέσεων.

Στην πραγματικότητα μόνο το Κακό μπορεί να αντιμετωπίσει το Κακό.

Το Καλό συλλαμβάνεται ως ιδέα και ταυτίζεται μ’ έναν τρόπο που δείχνει προστατευτισμό, κακομοιριά, με τρόπο αρνητικό, αντιδραστικό.

Κατ’ ουσίαν μια ελαχιστοποίηση του Κακού, προφύλαξη από τη βία, ασφάλεια.

Μια παραιτημένη, καταθλιπτική δύναμη, που ονειρεύεται τον κόσμο μόνο με τον ορθό τρόπο, κι αρνείται να δει την καμπύλη του Κακού όπως διαγράφεται και μας τυλίγει.

Αρνείται να δει την ευφυΐα του Κακού.

Κι ο κόσμος γέμισε τέτοιες καμπύλες.

Κι ο κόσμος χόρτασε τέτοιους ευφυείς.


Γιώργος Χρηστάκης
SHARE

Γιώργος Χρηστάκης

Welcome.

  • Image
  • Image
  • Image
  • Image
  • Image
    Blogger Comment

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου