Για τον ανταγωνισμό ομορφιάς των αντρών

Αγαπητέ άντρα.
Γιατί δείχνεις, πάντα, ως ωραιότερο απ' όλα, εκείνο που με ατέλειωτη κουραστική δουλειά απέκτησες;
Κοίτα, οι υπερβολικοί σου μύες σε κάνουν βαρύ και δυσκίνητο και είναι προορισμένοι να γίνουν λίπος όταν οι αρχέγονες δυνάμεις σου αρχίσουν να σβήνουν στη διάρκεια των χρόνων.
Και τότε θα παγώσεις στο φέρετρο των μυών σου.
Όμως αυτό που από την αρχή σου χαρίστηκε, το δώρο της μοίρας, αυτό είναι το καλύτερο, αυτό να αποδείξεις.
Ό,τι θεϊκό επάνω σου ξέβαψε, από γονείς και παππούδες, αυτό ν' αποδείξεις.
Δείξε την ευγενή κινητικότητα των αρθρώσεών σου, την ελαστικότητα των δακτύλων σου, απέδειξε πως ο ελεύθερος από λίπος λαιμός σου έχει την ποιότητα ενός χαλυβδένιου μεντεσέ. Δείξε πως η κάμψη σου προς τα μπρος και προς τα πίσω είναι σαν από τον άνεμο κινούμενο καράβι.
Δείξε πως το κρανίο σου είναι ένα ευρύχωρο δοχείο που είναι έτοιμο να φιλοξενήσει τον εγκέφαλο του κόσμου και πως η μύτη σου δεν κοιτάζει χαμηλά, αλλά ευθεία μπροστά και λίγο προς τα άστρα.
Δείξε πως μπορείς μακρυά να περπατάς.
Δείξε πως το βάρος, εκείνο που από τον θάνατο προέρχεται, δεν έχει πια καμιά εξουσία επάνω σου και πως έγινες ελαφρύς και αιωρούμενος, σαν το πρώτο σχέδιο ενός μελλοντικού αεροπλάνου.
Δείξε το στέρνο σου, που από την κούνια σου για υψηλές καμπυλότητες ήταν προορισμένο.
Δείξε ότι η φύση είναι πολυτιμότερη του ιδρώτα.
Δείξε ότι η ευγενής κίνηση του σώματός σου, η αιώνια πηγή πνευματικών κινήσεων είναι, πώς οιονεί το πηγάδι της νιότης είναι, όπου κάθε που το πνεύμα αρχίζει να βαραίνει, μέσα μπαίνει και μπανιαρίζεται.
Σε έναν τέτοιον ανταγωνισμό ομορφιάς, θα σπεύσουν και όλες οι ευγενείς γυναίκες: και το -τόσο πολλές φορές- απογοητευμένο τους μάτι θα αντικρίσει μια εικόνα οργανισμών, σαν τους αρχαίους πρίγκιπες, ωραία. Και θα δούνε την πολύτιμη θήκη, ναι, την αλάνθαστη επιβεβαίωση του πνευματικού-ψυχικού στον άνθρωπο, έναν άνθρωπο με τρυφερή δύναμη, μέτρο και εσωτερική αξιοπρέπεια.
Παρακάτω θα μεταφέρω κάποιους μάλλον δυσάρεστους αφορισμούς, οι οποίοι δεν βοηθούν ιδιαίτερα να μεγαλώσει ο κύκλος των φίλων μου:

Δεν υπάρχει "πλαστική ομορφιά". Υπάρχει μόνο η ομορφιά της κίνησης. Η πλαστική ομορφιά είναι κάτι που πρέπει να ξεπεραστεί ως κάτι περιττό.

Μόνο ο σκελετός είναι ωραίος. Το κρέας είναι κάτι που πρέπει το συντομότερο να το ξεφορτωθούμε.

Ιερή λεπτότητα, πιστή προστάτιδα των κινήσεών μας. Είθε να γίνει ο στόχος των μελλοντικών γενεών.

Οι υπερβολικοί μύες είναι σχεδόν μια ηθική αναπηρία.

Τα νέα κορίτσια θα έπρεπε να θέτουν την εξής ερώτηση σ΄εκείνους που αποσκοπούν να εμπιστευτούν τον εαυτό τους: «πόσο γρήγορα τρέχεις; πόσες βαθιές κάμψεις μπορείς να κάνεις; σε πόση ώρα πιάνεις τον κόκκορα για το κοκκινιστό, κύριε;»

Η ατάκα του αιώνα να είναι: τους χέστηκα τους χοντρούς τους μύες, έχω τους μύες στο κεφάλι μου.

Άνα