ΔΑΙΜΟΝΙΑ

Έβλεπα στον ύπνο μου εικόνες ν΄αντιπαλεύουν και να στροβιλίζονται, ποιά θα καταλάβει το κέντρο της αρένας.
Έβλεπα στον ύπνο μου τη γυναίκα που ζέσταινε το νερό στο μπάνιο της.
Έβλεπα στον ύπνο μου το αίμα να τρέχει απ’ το μουνί της παρθένας.
Ονειρεύτηκα την ψυχή της γιαγιάς μου την ώρα που παραδινόταν στο θάνατο.
Έβλεπα στον ύπνο μου φτερούγες να με πετάνε ψηλά στον λαμπρό ουρανό.
Έβλεπα στον ύπνο μου ναούς αρχαίους και καταρράκτες με ορμητικά νερά να τρέχουν ως κάτω στην κοιλάδα…
Έβλεπα τη μάνα που πουλούσε τη μικρή της κόρη για λίγα γραμμάρια διαόλου.
Έβλεπα στον ύπνο μου το σωλήνα του αυτοκινήτου μου να ξερνάει πίσσα.
Ονειρεύτηκα ένα όμορφο αρχαίο πολεμικό καράβι…
Του σιδερά τα σφυριά ν’ αγκομαχούν στ’ αμόνι ονειρεύτηκα.
Έβλεπα στον ύπνο μου τα χέρια του ζωγράφου ν’ αφήνουν πινελιές στα αμπέλια με τα κόκκινα σταφύλια…
Ονειρεύτηκα αγγέλους γυμνούς να χορεύουν μεθυσμένοι, έξω από το σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα.
Έβλεπα στον ύπνο μου φωτιές να καίνε το κρεβάτι μου.
Ονειρεύτηκα το τρελό το χιόνι να πέφτει πάνω στο παγωμένο νερό.
Μα πιο πολύ απ’ όλα ονειρεύτηκα τις ανάσες των δαιμόνων που περίμεναν να γεννηθούν...

Γιώργος Χρηστάκης