Έσκυψε ο ταύρος, το αρχαίο αυτό ζώο, να μυρίσει το χυμένο αίμα που πότιζε το ζεστό χώμα.
Στης ακίνητης πέτρας τη σκιά στεκόταν και ξαπόσταινε ολόκληρη η ζωή του ταυρομάχου…
Γύρισε το κεφάλι να μη δει το αίμα… να γίνει μνήμη…. Ζωντανή… την εικόνα του τελευταίου χτυπήματος ν’ αφήσει να πλανιέται… του βογγητού θανατική αρχέγονη πλάνη…
Το σπαθί πεταμένο γυαλίζει στου ήλιου το φως …… της πληγωμένης σάρκας αμαρτία…
Το ζώο κι ο άνθρωπος στη μάχη πετούν ανάμεσα στης φωτιάς τις φλόγες….
Στοιχεία ακατάλυτα του θάρρους του πόνου…. Που πλανώνται στους αιώνες…
Το ζώο του αρχαίου θανάτου μάχεται ανάμεσα στη χαρά και στον πόνο…
Το χυμένο αίμα κομμάτι της λήθης που θα δοκιμαστεί… Ανείδωτο αίμα, πορφυρό χαράζει στη γη την πιο βαθιά μνήμη που δεν θα σβήσει ποτέ…
Το αρχαίο δαμάλι του θανάτου σκότωσε τον ταυρομάχο κι έφερε πάλι μνήμες αρχέγονες, κόσμων μακρινών, πέτρινων, παγωμένων….. την ώρα που ο θρήνος δίνει νόημα στο στιγμιαίο παρόν του χαμού του ταυρομάχου….
Το αίμα που καυτό σκάβει τη γη …. στου αδραχτιού τον αέναο κύκλο.. στο πυρίκαυστο ψηφιδωτό της μνήμης της ιερής….
Την ώρα που σμίγουν οι ανάσες του ανθρώπου και του ζώου σε μια συνένωση οργανική αιώνια…
Γιώργος Χρηστάκης
Πίνακας: The Dead Toreador, Edouard Manet
Το ζώο του αρχαίου θανάτου μάχεται ανάμεσα στη χαρά και στον πόνο…
Το χυμένο αίμα κομμάτι της λήθης που θα δοκιμαστεί… Ανείδωτο αίμα, πορφυρό χαράζει στη γη την πιο βαθιά μνήμη που δεν θα σβήσει ποτέ…
Το αρχαίο δαμάλι του θανάτου σκότωσε τον ταυρομάχο κι έφερε πάλι μνήμες αρχέγονες, κόσμων μακρινών, πέτρινων, παγωμένων….. την ώρα που ο θρήνος δίνει νόημα στο στιγμιαίο παρόν του χαμού του ταυρομάχου….
Το αίμα που καυτό σκάβει τη γη …. στου αδραχτιού τον αέναο κύκλο.. στο πυρίκαυστο ψηφιδωτό της μνήμης της ιερής….
Την ώρα που σμίγουν οι ανάσες του ανθρώπου και του ζώου σε μια συνένωση οργανική αιώνια…
Γιώργος Χρηστάκης
Πίνακας: The Dead Toreador, Edouard Manet
Welcome.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου