Διασκεπτική δραστηριότητα με αντικείμενο προβληματισμού κάθε ανθρώπινο δημιούργημα, που έχει στόχο τη διατύπωση μιας αντικειμενικής εκτίμησης.
Ανεξάρτητα από την προέλευση και τον προσανατολισμό της, η κριτική πρέπει να τεθεί μεθοδολογικά με όρους «λογικούς» δηλαδή με επιστημονικές αποδείξεις, φιλοσοφικά επιχειρήματα με αναλογικές αναφορές ή εικόνες.
Αν σε όλα αυτά προστεθεί η εμπάθεια, η σοφιστία, το focus σε «διπλανό στόχο» και όχι στον κεντρικό, τότε η κριτική αυτοπυρπολείται και καταρρέει, ακόμη κι αν μεταφέρει μια στερεοτυπικά αποδεκτή πληροφορία.
Μπορεί να είναι τυπική, όταν συνίσταται στην εκτίμηση ενός «πράγματος», με βάση τη σχέση του προς ορισμένες ρυθμιστικές, τυπολογικές αρχές (νόρμες).
Μπορεί και να μην είναι……
Τελικά η κριτική μάλλον συνίσταται στην «έξοδο» του κριτικού από το προσωπικό του υπερτροφοδοτημένο «υπερεγώ», με στόχο ο ίδιος ο κριτικός να καταστεί «το υπερεγώ» όλων των άλλων…
Γιώργος Χρηστάκης
Welcome.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου