Μορφή αγίασμα ιερό…
Μια γλυκιά ηρεμία στο βλέμμα, μια ήσυχη ευχαριστημένη θλίψη..
Κάτι σαν νοσταλγία μελλοντικού ονείρου…
Τριαντάφυλλα της Άνοιξης στα μάτια…
Προσδοκία απέθαντη , Θεού κραυγή…
Αίσθηση μυστήρια, γεμάτη απ’ τη γλύκα του αγέρα..
Αστραπή που πέρασε τα δέντρα κι έπεσε στο ανοιξιάτικο χώμα…
Χρυσές πούλιες λαμποκοπούν στα μαλλιά, νερά καθαρά τρεχούμενα,
όλο το κορμί …
Φλόγα άσβηστη ασύνταχτη, αδάμαστη σαν τη φλόγα της αγάπης.. Όρθια ψυχή..
Γυμνή αθάνατη μικρή καρδιά …
Λυγερόκορμος, ζωογόνος κρίνος το πνεύμα..
Όνειρο – φόβος του μεγάλου θαύματος…
Άσκηση - λύτρωση που σου δίνει το χέρι, παντοδύναμη Θεά, χαρά
περίσσεια της ζωής..
Το ρόδι με τα έξι σπυριά με τη ζωή δεμένα.. Λιγοθυμιά του Θείου έρωτα...
Βοσκός και πρόβατο και λύκος μαζί…
Φωνή που καλεί το σύμπαν να φανερωθεί
Αργοσάλεμα στου φεγγαριού το φως..δόνηση των σπλάχνων βαθιά...
Ανθός ερήμου επίμονος ανθεκτικός... στη σκόνη της άμμου
Αγγείο πήλινο, Ολύμπιων Θεών περήφανο καύχημα..
Κόρη πεντάμορφη, γεμάτη φως και σιωπή...
Πορτραίτο πανάρχαιο …
Ευλογημένη ομορφιά… όμοια δεν είδα ακόμη...
Αιώνια γυναίκα..
Γιώργος
Welcome.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου