Στο ταξίδι μου στη ζωή

Στο ταξίδι μου στη ζωή φοβήθηκα πολλά… τον κόσμο, το μέλλον, τα αισθήματα. Περισσότερο όμως φοβήθηκα εμενα αυτό που άρχίζει από τον καθρέφτη και τελειώνει σε εκείνο το άυλο, άπιαστο, άβλεπο κομμάτι που λέγεται ψυχή. Χαλασμένη και δύσκολη η ψυχη γεμάτη ερωτηματικά για το γιατί του καθρέφτη. Μα αγκαλιά νομίζω θα έφτιαχνε κάθε ρωγμή. Και μετα ένα φιλι και μετα ένα ΕΣΥ! Τελικά με τα χρόνια κατάλαβα πως δε φταίει η ψυχη μου αλλά η αστάθεια που προκαλείται επί της απουσίας. Βλέπεις όσο και να προσπαθήσω δε μπορώ να με αγκαλιάσω ολόκληρo όπως έκανες ΕΣΥ! Ποτέ τελικά δεν βρήκα αν έζησα ένα όνειρο ή ονειρευτηκα μια πραγματικότητα. Μάλλον το 2^ο γιατί κάθε φορά που ξυπνάω γεύομαι τα χείλη σου… ΕΣΥ θα είσαι λεω…

PHychoDoctoras