Μην πιστέψεις πως είναι έρωτας

Δεν θα ερχόμουν ποτέ σε εσένα, ποτέ, αν και το ξέρω πως πεθαίνεις για μένα
Χίλιες φορές μου το έγραψες, χίλιες φορές το είδα στα μακάβρια σου μάτια
Στα μάτια σου είδα πως απόλυτα με θέλεις, αλλά λόγο να σε σώσω δεν είχα κανένα
Σε άφησα στην μοίρα σου, όπως χιλιάδες άντρες, χιλιάδες στην μοίρα τους αφήνουν γυναίκες
Όμως τελικά ήρθα σε εσένα. Ο γιατρός μου είπε πως ένα χρόνο έχω ακόμη να ζήσω.
Τραγικά λίγο για μια γυναίκα που τόσο αγαπάει τη ζωή
Αμέσως είδα την υπάρξή μου όλη και κατάλαβα πως μόνο σ΄εσένα θέλω να δώσω
Να δώσω, να δώσω, να δώσω, σαν μια πηγή στον διψασμένο περαστικό
Μην πιστέψεις πως είναι έρωτας, η αγάπη αυτό, η κάτι πολύ προσωπικό. Είναι ο εγωισμός
Ο εγωισμός ενός ετοιμοθάνατου οργανισμού, να γίνει ανάμνηση κάποιου άλλου οργανισμού
Να μην πεθάνει απόλυτα, να εξαφανιστεί, ξαφνικά ολότελα να σβήσει, να χαθεί
Σήμερα απόλαυσες στο άκρο το σώμα που χρόνια λαχταράς.
Όσο πιο πολύ με απολαύσεις, τόσο πιο ζωντανή μετά το θάνατό θα με ξυπνήσεις
Βλέπεις, αυτή θα είναι η δική μου Ανάσταση, η Επιστροφή
Μην πιστέψεις πως είναι αγάπη αυτό, θέλω απλώς στην πιο σίγουρη καρδιά ακόμη να ζω
Εσύ είσαι το μνημείο μου, απλά

Άνα